W tym mechanizmie unikam kontaktu z samym sobą i z otoczeniem, które mnie stapia, zlewa mnie z nim i nie pozwala mi wyróżnić się oraz wyodrębnić. W efekcie pozostaję wciąż zależny od otoczenia, w którym ciągle gubię świadomość mojej własnej odrębności albo co gorsze, w ogóle jej nie wykształcam. W moim subiektywnym przeżyciu zacierają się granice pomiędzy mną a moim otoczeniem, między tym co wewnątrz i na zewnątrz. Na przykład:
- w sferze werbalnej, mechanizm ten przejawia się mówieniem o sobie i o innych w liczbie mnogiej; „my chcemy” lub „my tak myślimy” albo „to jest nasza decyzja” – moja i mojego Trolla.
- zaś w sferze poznawczej, buduję razem z moim Trollem schematy po tytułem; „my-wy-oni”.
- a w sferze emocjonalnej istnieje silna zależność mojego własnego samopoczucia od emocji innych osób; „żyć bez Ciebie nie mogę, jestem szczęśliwy tylko w tedy, kiedy Ty mnie kochasz i źle się czuję kiedy Ty jesteś na mnie zła”, „doprowadzasz mnie do szału”, „tylko z Tobą czuję się dobrze”.
Wydostanie się z tego stanu jest możliwe tylko poprzez pracę nad sobą ze specjalistą, który pomoże mi w przywróceniu samozadowolenia i zdolności do dokonywania wyborów w oparciu o rozpoznawanie osobistych potrzeb. Tylko tak mogę odzyskać odpowiedzialność za własne istnienie i podejmowanie decyzji.
Bo juz wiem, że potrzebna mi jest niezbędnie świadomość moich własnych odczuć, pragnień, potrzeb i odróżnienie ich od potrzeb i stanów emocjonalnych oraz poznawczych innych osób …. i Trolla.
