To sytuacje, w których nie pozwalasz sobie na odczuwanie określonych emocji. Przykre uczucia są wciąż dostępne, jednak z Twojego wyboru ignorowane. Świadomie decydujesz by zamienić nieprzyjemne myśli na przyjemniejsze.
 

Czuje coś w sobie i nie dopuszczam do głosu własnych emocji, tłumię je ze względu na to aby nie poczuć słabości. Jestem zły i tłumię to, smutny i bezsilny więc kiedy pozwolę sobie na przeżycie tych emocji to okaże słabość przed innymi. A ja mam być silny i radzący sobie ze wszystkim, prawda? Więc zamieniam myśli na pozytywne i mam nadzieję, że emocje znikną.
 

W czasie rozmowy z drugą osobą przychodzi mi na myśl pewien niewygody dla mnie temat, którym w luźny sposób łączy się z treścią aktualnej rozmowy. W myślach stwierdzam, że treść tego nowego wątku będzie nie stosowna podczas aktualnej rozmowy więc ją pomijam.
 

Nadmiernie angażuję się w sport by poradzić sobie z nadmiarem impulsów seksualnych. Treningi dwa razy dziennie rozładowują mój popęd oraz pozwalają skupić się na wysiłku i kształtowaniu sylwetki.
 

Kiedy zauważam ten mechanizm, to staram się w zaciszu mojego domu – kiedy jestem sam – przeżyć te emocje lub podczas spotkania z terapeutką omawiam je i przeżywam pozwalając sobie na chwilę słabości.
 

Innym sposobem na ponowne przeżycie stłumionej złości jest trening na siłowni i wyżycie się na worku pięściami lub pójście do lasu i wykrzyczenie z siebie bólu, rozpaczy lub gniewu. Zastanawiam się jak stworzyć sobie bezpieczne warunki do przeżycia emocji, bo skoro już wiem, że je tłumię, a on same nie odejdą, to chcę je przeżyć.