4. Retrofleksja – Mechanizmy Unikania Kontaktu Gestalt
Unikam kontaktu, z pomocą którego energia naturalnie kierowana na zewnątrz zostaje skierowana do mojego wnętrza. Kieruję tę energię do mojego środka i robię sobie i dla siebie coś co chciałbym uzyskać w kontakcie z innymi w procesie zaspokojenia potrzeb. 
 
Używam swojej energii do powstrzymywania się przed działaniem. Nie wyrażam siebie, nie mówię o swoich potrzebach niwelując w ten sposób możliwości interakcji z otoczeniem. Tutaj staję się podmiotem i przedmiotem swojego działania w obrębie własnych potrzeb; jestem wycofany i aktywny jednocześnie. W ten sposób komunikuje się z bliskimi, aby to oni domyślali się tego co ja chcę. Najczęściej się obrażam i izoluję, gdy środowisko nie odczytuje i nie spełnia moich wyrażonych w ten sposób potrzeb.
 
Rozwiązaniem sytuacji jest rozwój relacji i dialogu pomiędzy mną, a moją terapeutką, przy czym terapeutka swoją aktywnością i zaangażowaniem sprawia, że to ja zaciekawiam się światem myśli, przeżyć, emocji i doznań drugiej osoby – empatia. To jej zaplanowana strategia, a ona jest pierwszą osobą, z którą probuję innej jakości kontaktu i ośmielam się siegnąć głębiej w wymianie z otoczeniem. 
 
Taki stan zaciekawienia jest bazą do wyrażania moich potrzeb w rozmowie i dialogu z innymi ludźmi. Moja ciekawość na drugiego człowieka powoduje wymianę energetyczną i jest antidotum na retrofleksję.