Przewodzenie

Przewodzenie świetle obecnych wyzwań stojących przed menadżerami to stworzenie podległym pracownikom warunków zachęcających ich do podążania za nim jako liderem. A to znaczy, że podlegli menadżerom pracownicy:

  •  Wiedząc czy mają się zmierzyć czyli znają przyczyny, trudności i rozumiem problemy
  •  Wiedzą, co muszę zrobić, znają wizję dokąd zmierzają
  •  Mają poczucie stanowienia części grupy, czyli są wśród ludzi wyznających te same wartości i mających te same cele
  •  Mają poczucie siły, są przekonani, że potrafią tego dokonać, podejmują samodzielny decyzję przyjmując za nie odpowiedzialność

 

Nacisk nie jest efektywnym środkiem motywowania ludzi i obecnie bardziej się liczą, jasność wyznaczonych przez menadżerów standardów, umiejętność nawiązywania kontaktów oraz dostosowania odpowiedniego rytmu działania. Kształtowanie w ludziach poczucia siły własnej i siły zespołu to klucz do ich motywowania, a to uzyskuje się dzięki pozostawieniu im Swobody podejmowania decyzji w przyznawanym zakresie odpowiedzialności. Przewodzenie podczas codziennej realizacji wyzwań przed którymi menadżer staje wymaga od niego kształtowania całego spektrum stylów zarządzania: strategicznego, operacyjnego, aktywizującego a także forsującego. Menadżer, aby dobrze pełnić swoją funkcję czy rolę, powinien więc lepiej niż inni rozumieć siebie oraz podlegających sobie pracowników, wyjaśniać zachowanie, a wielu przypadkach je przewidywać.

Stare porzekadło mówi, że człowiek jest w pewnym sensie jednocześnie:

  •  Taki jak wszyscy inni ludzie
  •  Taki jak niektórzy
  •  Wyjątkowy, nie ma takiego drugiego

Tak więc aby zrozumieć swojego pracownika, należy zrozumieć zarówno co ta osoba ma wspólnego z innymi jaki to co w niej jest jedyne i niepowtarzalne. Ta zasada obowiązuje również przy poznawaniu samego siebie.

Dla menadżera znaczy to, że mimo, że ludzie mają tak wiele takich samych lub podobnych potrzeb, to wszyscy jego współpracownicy liniowi jaki podwładni nie będą reagować w ten sam sposób na identyczny bodźce, np.: nakazy, żądania, nagrody, pochwały, upomnienia, wskazówki, zmiana zakresu zadań, awans, procesy zmian….

Istota zarządzanie partnerskiego opiera się więc na traktowaniu podległych pracowników jako partnerów współodpowiedzialnych za realizowane zadania, zgodnie z przyjętymi celami i oparciu o przyjęta wartość.